Een drie man sterke acapellacoreband die zich beweegt in het schemergebied tussen kutmuziek, performance art en banaliteit – hetzelfde schemergebied waar ook de Butthole Surfers zich bevinden – een band die nauwelijks muziek maakt, maar vooral veel lawaai en plaatsvervangende schaamte tot stand brengt – een band die naar eigen zeggen acapellacore terug naar de basis brengt – een grap die niet grappig bleek te zijn maar toch door blijft gaan – een schaamteloos vehikel voor verkoop van t-shirts – zo'n band: hoe kan je daar iets zinnigs over zeggen? Als je naar een tcf-concert gaat met welke verwachting ook kom je van een koude kermis thuis. Dit is keihard non-conformisme, de enige manier om het te kunnen begrijpen is mee te doen, jezelf tegoed doen aan de absurditeit van de band, aan het pure fuck-you-dadaïsme en aan de sleazyheid ervan. Ja, je raakt misschien een paar vrienden kwijt als ze erachter komen dat je into de Teenagecumshotfacials bent, maar op het moment dat er drie gemaskerde figuren op het podium hun hart en ziel voor je blootleggen – zij het op een ietwat obscure en tamelijk extreme manier – dan weet je weer waarom je er zoveel van houdt: dit is geen muziek, dit is leven. De Teenagecumshotfacials zijn niet goed of slecht, ze stijgen boven dat onderscheid uit. Ze zijn te punk om goed te zijn, maar ook te punk om slecht te zijn. Ze zijn zelfs te punk om punk te zijn. De Teenagecumshotfacials zijn de Teenagecumshotfacials, dat is het enige zinnige dat erover te zeggen valt.
Rik from
'El Canto De Todos'
